تزغ

لغت نامه دهخدا

تزغ. [ ت َ ] ( اِ ) چوب تاغ را گویند و آن هیزمی است که آتش آن بسیار بماند و بضم اول هم بنظر آمده است. ( برهان ) ( آنندراج ). در برهان بمعنی چوب تاغ آورده ( انجمن آرا ). هیزم را گویند. ( اوبهی ). چوب تاغ که آتشش مدتی میماند. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تاغ و تاق در همین لغت نامه شود.

فرهنگ فارسی

چوب تاغ را گویند و آن هیزمی است که آتش آن بسیار بماند و بضم اول هم بنظر آمده است .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی لَا تُزِغْ: منحرف مساز
ریشه کلمه:
زیغ (۹ بار)

پیشنهاد کاربران

بپرس