تزرع

لغت نامه دهخدا

تزرع. [ ت َ زَرْ رُ ]( ع مص ) شتافتن به سوی بدی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از متن اللغة ) ( از المنجد ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

شتافتن به سوی بدی .

پیشنهاد کاربران

بپرس