تزدغ. [ ت َ زَدْ دُ ] ( ع مص ) نازبالش گرفتن و نازبالش خواستن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). مخده را زیر صُدغ گذاشتن. ( از متن اللغة ) ( از اقرب الموارد ).
