تزاوف

لغت نامه دهخدا

تزاوف. [ ت َ وُ] ( ع مص ) بازی کردن کودکان ببازی مخصوص. ( ناظم الاطباء ). آمدن یکی از کودکان است بپایه دکان و گذاشتن دست خود بر تیزی آن و گستردن بدن خویش را و چرخیدن درهوا، تا بجای نخستین بازگردد و آن تمرینی است ورزشی. ( از اقرب الموارد ). ممارست کردن در پاره ای از حرکات بدنی برای تمرین اعضا و چابک گشتن. ( از المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس