تزاعم

لغت نامه دهخدا

تزاعم. [ ت َ ع ُ ] ( ع مص ) باهمدیگر سخن ناموثوق بگفتن و اختلاف نمودن. ( منتهی الارب ). با همدیگر سخن غیر موثق گفتن و اختلاف کردن. ( ناظم الاطباء ). با یکدیگر سخن غیرموثق گفتن. ( از المنجد ) ( از متن اللغه ). || تضافر در کاری. ( از المنجد ) ( از متن اللغه ): تزاعموا، تضافروا، ان کان بعضهم لبعض زعیماً. ( متن اللغه ). رجوع به تضافر شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس