تِری پیتاکا (Tripitaka)
(در لغت به معنی «سبد سه گانه») متون شرعی آیین بودای تراوادا، متشکل از سه بخش: وینایا ـ پیتاکا، شامل مقررات جامعۀ رهبانی؛ سوترا ـ پیتاکا، مجموعه ای از متون حاوی تعالیم بودا؛ و اَبهی دهارما ـ پیتاکا، دربردارندۀ تألیفات فلسفی بودایی. متن ها در شوراهای سنگهه(جرگۀ راهبان) که اولین آن ها چند ماه پس از مرگ بودا تشکیل شد تثبیت شدند. یک راهب ارشد از جمعیتِ راهبان، که گاه تعدادشان به هزاران تن می رسید، پرسش هایی می کرد و آن ها پاسخ ها را از بخش های مربوط در متون از بر می خواندند. بدین سان تعلیمات بودا نزدیک به ۴۰۰ سال حفظ و سینه به سینه نقل شدند، تا این که در قرن ۱م راهبان تراوادا آن ها را به خط پالیتحریر کردند. وجه تسمیۀ تری پیتاکا احتمالاً این است که برای نگهداری برگ های نخلی که متون را روی آن ها می نوشتند از پیتاکا (سبد) استفاده می شد.
(در لغت به معنی «سبد سه گانه») متون شرعی آیین بودای تراوادا، متشکل از سه بخش: وینایا ـ پیتاکا، شامل مقررات جامعۀ رهبانی؛ سوترا ـ پیتاکا، مجموعه ای از متون حاوی تعالیم بودا؛ و اَبهی دهارما ـ پیتاکا، دربردارندۀ تألیفات فلسفی بودایی. متن ها در شوراهای سنگهه(جرگۀ راهبان) که اولین آن ها چند ماه پس از مرگ بودا تشکیل شد تثبیت شدند. یک راهب ارشد از جمعیتِ راهبان، که گاه تعدادشان به هزاران تن می رسید، پرسش هایی می کرد و آن ها پاسخ ها را از بخش های مربوط در متون از بر می خواندند. بدین سان تعلیمات بودا نزدیک به ۴۰۰ سال حفظ و سینه به سینه نقل شدند، تا این که در قرن ۱م راهبان تراوادا آن ها را به خط پالیتحریر کردند. وجه تسمیۀ تری پیتاکا احتمالاً این است که برای نگهداری برگ های نخلی که متون را روی آن ها می نوشتند از پیتاکا (سبد) استفاده می شد.
wikijoo: تری_پیتاکا