تریستان دا کونیا

دانشنامه آزاد فارسی

تریسْتان دا کونیا (Tristan da Cunha)
مجموعه ای از جزایر کوچک آتشفشانی در اقیانوس اطلس جنوبی و بخشی از سنت هلن، جزیرۀ تحت الحمایۀ بریتانیا. کل مساحت جزایر مزبور ۲۰۲ کیلومتر مربع است. تریستان بزرگ ترین (۹۸ کیلومتر مربع) و تنها جزیرۀ با جمعیت دایم (۳۱۳نفر، ۱۹۸۸) است و آتشفشانی به ارتفاع ۲۰۶۰ متر دارد، که تا ۱۹۶۱ خاموش بود و در آن سال فوران کرد. بیشتر ساکنان آن از نسل سربازان بریتانیایی اند که در زمان اسارت ناپلئون در سنت هلن به سر می بردند. جزیره نشینان از طریق کشاورزی، ماهی گیری، و دامپروری امرار معاش می کنند. از ۱۹۴۲، این جزیره یک ایستگاه رادیویی و هواشناسی بریتانیایی دارد. سایر جزایر آن عبارت اند از گاف، این اکسسیبل، و نایتینگل. یک ناوگان پرتغالی به فرماندهی دریاسالار تریستان دا کونیا، این جزایر را در ۱۵۰۶ کشف کرد و در ۱۸۱۶ به بریتانیا منضم شدند. درپی آتشفشان ۱۹۶۱ همۀ ساکنان، جزیره را ترک کردند، ولی در ۱۹۶۳ بازگشتند.

پیشنهاد کاربران

بپرس