تریاق الحیه. [ ت َ / ت ِرْ قُل ْ ح َ ی ْ ی ِ ] ( ع اِ مرکب ) در کنج چشم گاو کوهی و در بز کوهی نیز باشد. و از آن گاو کوهی نیکو بود و به شیرازی آنرا ارس بران خوانند. ( اختیارات بدیعی ).
