ترکیب چندحلقه ای

در زمینه شیمی آلی، یک ترکیب چند حلقه ای یک ترکیب آلی است که دارای چندین حلقه بسته متشکل از اتم ها به ویژه کربن است. [ نیازمند منبع] این زیر ساخت های حلقه ای شامل سیکلوآلکان ها، آروماتیک ها و دیگر انواع حلقه ها هستند. آنها در اندازه های سه اتم و بیشتر وجود دارند و در ترکیب پیوندهای که شامل اتصال ( مانند biaryls ) ، جوش خوردن ( لبه به لبه، مانند در انتتراژن و استروئید ) ، از طریق یک اتم واحد ( از جمله در ترکیبات اسپیرو ) ، ترکیبات پل، و لانگیفولن هستند. اگر چه کلمه پلی به معنی «تعداد زیادی» است، اما برای تعداد حلقه هایی که موجب می شود ترکیب چند حلقه ای محسوب شود، قوانینی وجود دارد. بسیاری از حلقه های کوچکتر با پیشوندهای خاص ( به عنوان مثال دوحلقه ای، سه حلقه ای، چهار حلقه ای، و غیره ) توصیف می شوند. اصطلاح چند حلقه ای زمانی استفاده می شود که نمی توان از پیشوندهای بالا استفاده کرد.
به طور کلی اصطلاح چند حلقه ای شامل ترکیبات آروماتیک چند حلقه ای، از جمله هیدروکربن های آروماتیک چند حلقه ای، و همچنین ترکیبات آروماتیک هتروسیکلی با حلقه های چندگانه ( که در آن ترکیبات هتروآروماتیک، ترکیبات آروماتیکی هستند که علاوه بر کربن حاوی گوگرد، نیتروژن، اکسیژن یا دیگر اتم های غیر کربن در حلقه های آنها هستند )