ترکیب بردو
سال ها قبل از اینکه بیماری سفیدک داخلی در اروپا زنگ خطر را برای کشاورزان به صدا درآورد، کشاورزان در تاکستان های فرانسه برای جلوگیری از آسیب دیدن انگورها توسط رهگذران در مسیرهای اصلی و فرعی اطراف تاکستان ها، چند هفته قبل از رسیدن انگورها مخلوطی از هیدروکسید کلسیم و سولفات مس به روی آن ها می پاشیدند که رهگذران دیگر تمایلی به ناخنک زدن به محصولات تلخ و گس پیدا نکنند.
سال ۱۸۷۸ میلادی قارچ مولد سفیدک داخلی Plasmopara viticola در مدت کوتاهی خسارات زیادی به کشاورزان اروپایی زد. [ ۱]
بیماری در شرایط مساعد در یک فصل تمامی تاکستان ها را آلوده می کرد. در آن ایام تنها قارچ کش مرسوم گوگرد بود که اثری روی بیماری نداشت.
در سال ۱۸۸۱ استاد گیاه شناسی دانشکده علوم شهر بردو فرانسه به نام میلارد Millardet که می دانست تاکستان های منطقه شدیداً به بیماری سفیدک داخلی آلوده شده و برگ های آن ها ریخته است، متوجه شد برخی ردیف های کنار جاده به بیماری آلوده نشده اند. روی برگ ها با ماده آبی رنگی پوشیده شده بود که معلوم شد این ماده رنگی، ترکیب مسی ای است که برای ممانعت از دزدی پاشیده شده است.
دو سال بعد پروفسور میلاردت موفق به کشف خاصیت قارچ کشی فلز مس برای کنترل سفیدک داخلی در تاکستان ها گردید. ترکیب قارچ کشی که پروفسور میلاردت کشف کرد، سولفات مس و هیدروکسید کلسیم بود که با توجه به محل کشف، ترکیب بردو نامیده شد و تا امروز استفاده از آن ادامه دارد. [ ۱]
در ایران از سال ۱۳۷۳ تولید صنعتی ترکیب بردو آغاز شد که کارایی کنترل بیماری های قارچی و بیماری های باکتریایی را دارا است. سموم معدنی بر سموم سنتتیک ارجحیت دارند و با توجه به مشکلات زیست محیطی ناشی از مصرف سموم سنتتیک، ترکیب بردو جزء سموم معدنی انگشت شماری است که در کشاورزی ارگانیک توصیه می شود. [ ۲] [ ۳]
ترکیب بردو که با مخلوط کردن محلول سولفات مس و دوغاب هیدروکسید کلسیم بدست می آید، ماده ای آبی رنگ، غیرمتبلور و ژلاتینی با دانه بندی خیلی ریز و چسبندگی بسیار زیاد است که پس از پاشیده شدن روی گیاه در اثر رطوبت و گازکربنیک به تدریج تبدیل به ترکیبات کمپلکسی می شود که مرتباً یون مس آزاد می کند. مخلوط بدست آمده درحالت سوسپانسیون بدون بافت کریستالی است و به صورت تودهٔ به هم چسبیده و یکنواخت روی گیاه کاملاً می نشیند درحالی که سایر ترکیبات مسی مانند اکسی کلرور مس به دلیل داشتن بافت کریستالی ذراتی جدا از هم داشته و کمتر بر روی گیاه می نشیند. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفسال ها قبل از اینکه بیماری سفیدک داخلی در اروپا زنگ خطر را برای کشاورزان به صدا درآورد، کشاورزان در تاکستان های فرانسه برای جلوگیری از آسیب دیدن انگورها توسط رهگذران در مسیرهای اصلی و فرعی اطراف تاکستان ها، چند هفته قبل از رسیدن انگورها مخلوطی از هیدروکسید کلسیم و سولفات مس به روی آن ها می پاشیدند که رهگذران دیگر تمایلی به ناخنک زدن به محصولات تلخ و گس پیدا نکنند.
سال ۱۸۷۸ میلادی قارچ مولد سفیدک داخلی Plasmopara viticola در مدت کوتاهی خسارات زیادی به کشاورزان اروپایی زد. [ ۱]
بیماری در شرایط مساعد در یک فصل تمامی تاکستان ها را آلوده می کرد. در آن ایام تنها قارچ کش مرسوم گوگرد بود که اثری روی بیماری نداشت.
در سال ۱۸۸۱ استاد گیاه شناسی دانشکده علوم شهر بردو فرانسه به نام میلارد Millardet که می دانست تاکستان های منطقه شدیداً به بیماری سفیدک داخلی آلوده شده و برگ های آن ها ریخته است، متوجه شد برخی ردیف های کنار جاده به بیماری آلوده نشده اند. روی برگ ها با ماده آبی رنگی پوشیده شده بود که معلوم شد این ماده رنگی، ترکیب مسی ای است که برای ممانعت از دزدی پاشیده شده است.
دو سال بعد پروفسور میلاردت موفق به کشف خاصیت قارچ کشی فلز مس برای کنترل سفیدک داخلی در تاکستان ها گردید. ترکیب قارچ کشی که پروفسور میلاردت کشف کرد، سولفات مس و هیدروکسید کلسیم بود که با توجه به محل کشف، ترکیب بردو نامیده شد و تا امروز استفاده از آن ادامه دارد. [ ۱]
در ایران از سال ۱۳۷۳ تولید صنعتی ترکیب بردو آغاز شد که کارایی کنترل بیماری های قارچی و بیماری های باکتریایی را دارا است. سموم معدنی بر سموم سنتتیک ارجحیت دارند و با توجه به مشکلات زیست محیطی ناشی از مصرف سموم سنتتیک، ترکیب بردو جزء سموم معدنی انگشت شماری است که در کشاورزی ارگانیک توصیه می شود. [ ۲] [ ۳]
ترکیب بردو که با مخلوط کردن محلول سولفات مس و دوغاب هیدروکسید کلسیم بدست می آید، ماده ای آبی رنگ، غیرمتبلور و ژلاتینی با دانه بندی خیلی ریز و چسبندگی بسیار زیاد است که پس از پاشیده شدن روی گیاه در اثر رطوبت و گازکربنیک به تدریج تبدیل به ترکیبات کمپلکسی می شود که مرتباً یون مس آزاد می کند. مخلوط بدست آمده درحالت سوسپانسیون بدون بافت کریستالی است و به صورت تودهٔ به هم چسبیده و یکنواخت روی گیاه کاملاً می نشیند درحالی که سایر ترکیبات مسی مانند اکسی کلرور مس به دلیل داشتن بافت کریستالی ذراتی جدا از هم داشته و کمتر بر روی گیاه می نشیند. [ ۴]
wiki: ترکیب بردو