تُرکیِ باستان
زبان ترکی کهن که منشأ گویش های فراوان امروز ترکی در منطقه وسیع آسیای مرکزی و آذربایجان و مناطق دیگر ترک زبان ایران و ترکیه است. ترکی از خانواده زبان های آلتایی است که در کنار آن مغولی و تُنگوزیک قرار دارد و خود به شاخه های جنوب غربی (اوغوزی)، شمال غربی (قپچاق)، جنوب شرقی (چاگاتایی یا جغتایی) و شمال شرقی تقسیم می شود و برخی از مهم ترین زبان های ترکی امروز مانند ترکیه ای، آذربایجانی، ترکمن، تاتاری، قرقیزی، قزاقی، باشغیری، ازبکی و اویغوری و زبان های چوواشی و یا قوتی از آن سرچشمه گرفته اند. برپایۀ سنگ نبشته ها، ترکی باستان دارای الفبای خاص خود بوده است، که دَه مصوت و ۲۸ صامت دارد و حرف صامت /f/ در آن وجود ندارد.
زبان ترکی کهن که منشأ گویش های فراوان امروز ترکی در منطقه وسیع آسیای مرکزی و آذربایجان و مناطق دیگر ترک زبان ایران و ترکیه است. ترکی از خانواده زبان های آلتایی است که در کنار آن مغولی و تُنگوزیک قرار دارد و خود به شاخه های جنوب غربی (اوغوزی)، شمال غربی (قپچاق)، جنوب شرقی (چاگاتایی یا جغتایی) و شمال شرقی تقسیم می شود و برخی از مهم ترین زبان های ترکی امروز مانند ترکیه ای، آذربایجانی، ترکمن، تاتاری، قرقیزی، قزاقی، باشغیری، ازبکی و اویغوری و زبان های چوواشی و یا قوتی از آن سرچشمه گرفته اند. برپایۀ سنگ نبشته ها، ترکی باستان دارای الفبای خاص خود بوده است، که دَه مصوت و ۲۸ صامت دارد و حرف صامت /f/ در آن وجود ندارد.
wikijoo: ترکی_باستان