ترکدار. [ ت َ ] ( نف مرکب ) کسی که خود بر سر نهاده باشد. ( ناظم الاطباء ). دارنده ترک. خود پوشیده : بریده ز هر سو سر ترکدار پراکنده خفتان همه دشت و غار.
فردوسی.
به هر گام بی تن سری ترکدار بد افکنده چون مجمر زرنگار.
( گرشاسب نامه ).
چو جنگی سواران فزون از شمار زره پوش و جوشن ور و ترکدار.