ترکاترک. [ ت َ ت َ ] ( اِ صوت ) صدای برخورد دو چیز سخت. آواز شکستن و ترکیدن چیزی. صداهای موحش چون رعد : جهان پر بانگ و آواز شد و ترکاترک بخاست ( تاریخ بیهقی ). و رجوع به تَرَک شود.
