تروپیکو

این بازی در قالب جمهوری های شبه دموکراسی و موزفروش در قالب طنز و در عین حال با اشاره به موضوعاتی مانند تمامیت خواهی، تقلب انتخاباتی و مداخلات شرکت های قدرتمندی مانند ( کمپانی یونایتد فروت ) منتشر شده است.
تروپیکو دارای تم موسیقی کارائیب لاتین است که عمدتاً توسط دنیل ایندارت اجرا می شود. این بازی در سال ۲۰۰۲ جایزه پیشرفت تعاملی را به دست آورد.
تروپیکو دارای چندین نسخه و سری است، از جمله تروپیکو:جزیره بهشت است. دنباله دوم بازی، تروپیکو۲:دزدان دریایی، در تاریخ ۸ آوریل ۲۰۰۳ منتشر شد. سومین سری از بازی نیز تروپیکو ۳، در پاییز ۲۰۰۹ منتشر شد. سری چهارم بازی، تروپیکو ۴، در تاریخ ۲۶ اوت ۲۰۱۱ منتشر شد و پنجمین سری از بازی تروپیکو ۵ در تاریخ ۲۳ می ۲۰۱۴ منتشر شد. آخرین سری از بازی نیز تروپیکو ۶ در تاریخ ۲۹ مارس ۲۰۱۹ منتشر شد.
هدف اصلی بازی تروپیکو این است است که بازیکن در قدرت باقی بماند. ممکن است مردم بر اثر تصمیمات بازیکن از جزیره فرار کنند و اگر فرار نکنند ممکن است رهبر خود را از حکومت بیرون کنند. جناح ها وگروه های محلی نیز می توانند حکومت را متوقف کنند. شورشیان می توانند ارتش را شکست دهند و کاخ ریاست جمهوری را طوفانی کنند؛ و اگر ارتش ناراضی باشد، می تواند کودتایی را آغاز کند.
اگر «ال پرزیدنت» موفق شود نظر مثبت اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده را به دست آورد، آنها به او کمک مالی می کنند و اگر هر یک از ابرقدرت های جنگ سرد، ناراضی از حکومت بازیکن باشد، ممکن است حمله ای را برای سرنگونی حکومت بازیکن آغاز کند. ابرقدرت ها می توانند یک پایگاه نظامی در تروپیکو، برای حفاظت از جزیره ایجاد کنند.
بازیکن قادر است تعدادی از حکم های دولتی را صادر کند، که برخی از آنها نیاز به بودجه یا در دسترس بودن ساختمان های خاص دارند. حکم های دولتی برای رسیدن به اهداف خاصی در بازی مورد استفاده قرار می گیرند، از حمایت کردن از یکی از ابرقدرتها تا اعلام حکومت نظامی.