تروهیدن

لغت نامه دهخدا

تروهیدن. [ ت َ دَ ] ( مص )... من گمان میکنم تروهیدن و ترومیدن مجعول است. اصل پژوهیدن بوده در هر دو بیت عنصری و بدر جاجرمی... ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) :
هر که را باز تروهی تو دشمن گیری
که بگیتی همه خائن تن و با نقصان است.
بدر جاجرمی ( از شعوری ).
رجوع به تروهیده شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس