ترور ویلیام مک کینلی ( انگلیسی: Assassination of William McKinley ) اشاره به رویدادی تروریستی است که در جریان آن، ویلیام مک کینلی بیست و پنجمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در جریان برگزاری نمایشگاه پان - آمریکن در سالن کنسرت معبد موسیقی در بافلو، نیویورک هدف سوءقصد لئون چولگوش قرار گرفت و در نهایت، در تاریخ ۱۴ سپتامبر ۱۹۰۱ درگذشت.
... [مشاهده متن کامل]
در سپتامبر سال ۱۹۰۱ ویلیام مک کینلی، در دوران اوج قدرت خود به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده به سر می برد. وی منتخب و برندهٔ آرای سال ۱۸۹۶ بود. آرایی که در جریان رکود اقتصادی شدید و برگرفته از وحشت ۱۸۹۳ پدید آمده بود. مک کینلی برای دست یافتن به چنین منصبی، رقیب دموکرات خود، ویلیام جنینگز برایان را شکست داده بود. این در حالی بود که در انتخابات میان دوره به سال ۱۹۰۰ نیز، مک کینلی پیروز شد. اریک روچ وی، مورخ تاریخی اظهار می دارد که؛ به نظر می رسید که دولت مک کینلی به شکل مسالمت آمیز و بدون وقفه، برای چهار سال دیگر به کار خود ادامه خواهد داد.
چولگوش متولد سال ۱۸۷۳ در دیترویت، میشیگان بود. او از خانواده ای مهاجر و از تبار لهستانی بود. در بزرگسالی، مشغول به کار در کارخانه ای واقع در کلیولند گردید تا اینکه اخراج شد و پس از آن به طور نامنظم، شغل های پراکندهٔ چندی را نیز تجربه کرد. وی با شرکت در جلسات سیاسی مذهبی تلاش کرد تا دلایل ناآرامی اقتصادی منتج به وحشت ۱۸۹۳ را درک کند و ضمن این موضع، به آنارشیسم علاقه مند شد. در آن مقطع، آنارشیست ها با اقدام به ترور یا تلاش برای ترور نیمی از مقامات رسمی و اعضای خانواده های سلطنتی، پیامدهای ناخوشایندی را در اروپا به وجود آورده بودند. آنها همچنین در بمبگذاری ماجرای هایمارکت شیکاگو به سال ۱۸۸۶، مقصر اصلی شناخته شده بودند. در قرن ۱۹ میلادی، دو رئیس جمهور آمریکا ترور شده بودند. ترور آبراهام لینکلن در سال ۱۸۶۵ و دیگری ترور جیمز آبرام گارفیلد به سال ۱۸۸۱. با همهٔ این احوال، مک کینلی، ضمن اطلاع و وقوف بر این موضوع علاقه نداشت که پرسنل امنیتی میان او و مردم حائل باشند. مک کینلی در زادگاه خودش در کانتون، اوهایو، اغلب بدون محافظ به کلیسا یا مناطق تجاری می رفت. در واشینگتن نیز به همراه همسرش و بدون هیچگونه محافظی با کالسکه به گردش می پرداخت.
مک کینلی در دومین مراسم تحلیف در تاریخ ۴ مارس ۱۹۰۱ سخنرانی کوتاهی انجام داد. سخنرانی اصلی وی در جهت ترویج طرح هایش مصادف با دیدارها و نشستی در تاریخ ۱۳ ژوئن و نمایشگاه پان - آمریکن گردید. چولگوش با شروع سال ۱۸۹۸ در مزرعهٔ پدری اش در کلیولند مشغول به کار بود. گفته می شود که وی در سخنرانی آنارشیست برجسته، اما گلدمن در ماه مه ۱۹۰۱ حضور داشته است. سخنان گلدمن تأثیر بسزایی بر چولگوش داشت. در سوم سپتامبر، چولگوش به فروشگاه ابزار والبریج می رود و یک اسلحهٔ رولور ایور جانسون، کالیبر ۳۲ خریداری می نماید. او هنوز برنامهٔ مشخصی برای ترور رئیس جمهور نداشت. روز بعد، ویلیام و همسرش آیدا، با قطار وارد بوفالو شدند. توپی که برای خوش آمدگویی رئیس جمهور در هنگام ورود به شهر شلیک شد بسیار به واگن نزدیک بود و انفجار توپ باعث شد تا شیشه های چند واگن شکسته شده و موجب آشفتگی بانوی اول گردد. بامداد روز پنجشنبه ۵ سپتامبر، دروازه های نمایشگاه در ساعت ۶ باز شد تا جمعیت ورود نماید. عزیمت مک کینلی با کالسکه به اتفاق همسرش به سمت نمایشگاه، با شور و شعف بلند مردم همراه بود. رئیس جمهور پس از معرفی مختصر توسط میلبورن سخنرانی اش را آغاز کرد. مک کینلی در سخنان پایانی خود خواستار پایان دادن به انزواگرایی و عدم مداخلهٔ ایالات متحده آمریکا گردید و ترتیب سازوکاری تجاری را پیشنهاد داد که به تولیدکنندگان آمریکا اجازهٔ ورود و مشارکت به بازارهای جدید را می داد. او معتقد بود که دورهٔ انحصارگرایی گذشته است و تأکید داشت که تجارت و بخصوص بازرگانی آمریکا، مشکل اساسی است. در پایان سخنرانی، مک کینلی همسرش را مشایعت کرد تا ضمن مشاهدهٔ مناظر این گردهم آیی مردمی به خانهٔ میلبورن بازگردد.
... [مشاهده متن کامل]
در سپتامبر سال ۱۹۰۱ ویلیام مک کینلی، در دوران اوج قدرت خود به عنوان رئیس جمهور ایالات متحده به سر می برد. وی منتخب و برندهٔ آرای سال ۱۸۹۶ بود. آرایی که در جریان رکود اقتصادی شدید و برگرفته از وحشت ۱۸۹۳ پدید آمده بود. مک کینلی برای دست یافتن به چنین منصبی، رقیب دموکرات خود، ویلیام جنینگز برایان را شکست داده بود. این در حالی بود که در انتخابات میان دوره به سال ۱۹۰۰ نیز، مک کینلی پیروز شد. اریک روچ وی، مورخ تاریخی اظهار می دارد که؛ به نظر می رسید که دولت مک کینلی به شکل مسالمت آمیز و بدون وقفه، برای چهار سال دیگر به کار خود ادامه خواهد داد.
چولگوش متولد سال ۱۸۷۳ در دیترویت، میشیگان بود. او از خانواده ای مهاجر و از تبار لهستانی بود. در بزرگسالی، مشغول به کار در کارخانه ای واقع در کلیولند گردید تا اینکه اخراج شد و پس از آن به طور نامنظم، شغل های پراکندهٔ چندی را نیز تجربه کرد. وی با شرکت در جلسات سیاسی مذهبی تلاش کرد تا دلایل ناآرامی اقتصادی منتج به وحشت ۱۸۹۳ را درک کند و ضمن این موضع، به آنارشیسم علاقه مند شد. در آن مقطع، آنارشیست ها با اقدام به ترور یا تلاش برای ترور نیمی از مقامات رسمی و اعضای خانواده های سلطنتی، پیامدهای ناخوشایندی را در اروپا به وجود آورده بودند. آنها همچنین در بمبگذاری ماجرای هایمارکت شیکاگو به سال ۱۸۸۶، مقصر اصلی شناخته شده بودند. در قرن ۱۹ میلادی، دو رئیس جمهور آمریکا ترور شده بودند. ترور آبراهام لینکلن در سال ۱۸۶۵ و دیگری ترور جیمز آبرام گارفیلد به سال ۱۸۸۱. با همهٔ این احوال، مک کینلی، ضمن اطلاع و وقوف بر این موضوع علاقه نداشت که پرسنل امنیتی میان او و مردم حائل باشند. مک کینلی در زادگاه خودش در کانتون، اوهایو، اغلب بدون محافظ به کلیسا یا مناطق تجاری می رفت. در واشینگتن نیز به همراه همسرش و بدون هیچگونه محافظی با کالسکه به گردش می پرداخت.
مک کینلی در دومین مراسم تحلیف در تاریخ ۴ مارس ۱۹۰۱ سخنرانی کوتاهی انجام داد. سخنرانی اصلی وی در جهت ترویج طرح هایش مصادف با دیدارها و نشستی در تاریخ ۱۳ ژوئن و نمایشگاه پان - آمریکن گردید. چولگوش با شروع سال ۱۸۹۸ در مزرعهٔ پدری اش در کلیولند مشغول به کار بود. گفته می شود که وی در سخنرانی آنارشیست برجسته، اما گلدمن در ماه مه ۱۹۰۱ حضور داشته است. سخنان گلدمن تأثیر بسزایی بر چولگوش داشت. در سوم سپتامبر، چولگوش به فروشگاه ابزار والبریج می رود و یک اسلحهٔ رولور ایور جانسون، کالیبر ۳۲ خریداری می نماید. او هنوز برنامهٔ مشخصی برای ترور رئیس جمهور نداشت. روز بعد، ویلیام و همسرش آیدا، با قطار وارد بوفالو شدند. توپی که برای خوش آمدگویی رئیس جمهور در هنگام ورود به شهر شلیک شد بسیار به واگن نزدیک بود و انفجار توپ باعث شد تا شیشه های چند واگن شکسته شده و موجب آشفتگی بانوی اول گردد. بامداد روز پنجشنبه ۵ سپتامبر، دروازه های نمایشگاه در ساعت ۶ باز شد تا جمعیت ورود نماید. عزیمت مک کینلی با کالسکه به اتفاق همسرش به سمت نمایشگاه، با شور و شعف بلند مردم همراه بود. رئیس جمهور پس از معرفی مختصر توسط میلبورن سخنرانی اش را آغاز کرد. مک کینلی در سخنان پایانی خود خواستار پایان دادن به انزواگرایی و عدم مداخلهٔ ایالات متحده آمریکا گردید و ترتیب سازوکاری تجاری را پیشنهاد داد که به تولیدکنندگان آمریکا اجازهٔ ورود و مشارکت به بازارهای جدید را می داد. او معتقد بود که دورهٔ انحصارگرایی گذشته است و تأکید داشت که تجارت و بخصوص بازرگانی آمریکا، مشکل اساسی است. در پایان سخنرانی، مک کینلی همسرش را مشایعت کرد تا ضمن مشاهدهٔ مناظر این گردهم آیی مردمی به خانهٔ میلبورن بازگردد.
