ترهیو

لغت نامه دهخدا

ترهیؤ. [ ت َ رَی ُءْ ] ( ع مص ) جنبیدن و ناوناوان رفتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). اضطراب و تحرک. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). || آماده باران گردیدن ابر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). || اراده کاری کردن. سپس از آن بازماندن و اراده کردن داشتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس