( ترهة ) ترهة. [ ت ُرْ رَ هََ ] ( ع اِ ) باطل و سخن بی فایده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || راه خرد که از راه بزرگ بیرون رود. || بلا. || باد. || ابر. || زمین هموار. ( منتهی الارب )( آنندراج ). || زمین بی آب و گیاه. || جانوری است کوچک در ریگستان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). ج ، ترهات. تراریه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). و رجوع به ترهات و تراریه در همین لغت نامه شود.
فرهنگ فارسی
سخن بی فایده، یاوه، بیهوده، ترهات جمع ( اسم ) ۱- بیهوده یاوه . ۲- سخن بیفایده. جمع : ترهات . باطل و سخن بیفایده ٠ یا راه خرد که از راه بزرگ بیرون رود ٠ یا بلا ٠ یا باد ٠
