تره میره

لغت نامه دهخدا

تره میره. [ ت َ رَ / رِ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) سبزه ای است که آنرا به تازی ایهقان خوانند. ( فرهنگ جهانگیری ) ( شرفنامه منیری ). سبزی و تره ای است که آنرا ایهقان خوانند و آن خردل صحرایی است. ( برهان ). خردل صحرایی. ( ناظم الاطباء ). تره ای است که بتازی ایهقان گویند و آن تره ای است که دراز میشود و شکوفه سرخ دارد و برگش پهن است و خورده میشود. ( فرهنگ رشیدی ) ( از انجمن آرا ) ( از آنندراج ). رجوع به ایهقان شود.

فرهنگ فارسی

سبزه یی است که آنرا به تازی ایهقان خوانند ٠

پیشنهاد کاربران

بپرس