تره بن

لغت نامه دهخدا

ترهبن. [ ت َ رَ ب ُ ] ( ع مص جعلی ) رهبانیت گرفتن : الا ان یذکرعن عباد بنی اسرائیل ماحملوا علی انفسهم من التشدید او عن عیسی علیه السلام و اصحابه مایقتضیه الترهبن. ( صفةالصفوه ابن جوزی ). رجوع به ترهب و رهبانیة شود.

گویش مازنی

/tare ben/ زیر شیروانی

پیشنهاد کاربران

بپرس