ترنکر

لغت نامه دهخدا

ترنکر. [ ] ( ع مص ) دزی در ذیل قوامیس عرب آرد:به اسپانیولی «اتراکار؟» بساحل رسیدن سفینه ، سوار شدن بر آن به زور و جبر.

پیشنهاد کاربران

بپرس