ترنم گری

لغت نامه دهخدا

ترنم گری. [ ت َ رَن ْ ن ُ گ َ ] ( حامص مرکب ) آوازخوانی و سرودگویی و نغمه پردازی. ( ناظم الاطباء ). سرود کردن. ( آنندراج ). ترنم کردن :
چکاوک ز حسن ترنم گری
ز منقار خود میستاند پری.
طغرا ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

آواز خوانی و سرود گویی و نغمه پردازی .

پیشنهاد کاربران

بپرس