ترنغمه

لغت نامه دهخدا

ترنغمه. [ ت َ ن َ م َ / م ِ ] ( ص مرکب ) ترصدا. ( آنندراج ). آنکه سرود تازه میخواند. ( ناظم الاطباء ). کسی که صدا و نغمه سیراب داشته باشد. ( آنندراج ) :
به ترنغمگی در چمن آبشار
نمی افتد ازپایه اعتبار.
ملاطغرا ( از آنندراج ).
و رجوع به تر و ترکیبهای آن و ترصدا شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس