ترنس مک کنا

ترنس کِمپ مک کنا ( انگلیسی: Terence Kemp McKenna; ۱۶ نوامبر ۱۹۴۶ – ۳ آوریل ۲۰۰۰ ) متخصص مردم گیاه شناسی، عارف، سایکونات، شمن باور، سخنران برجسته، نویسنده و مدافع استفاده مسئولانه از گیاهان روانگردانی که به صورت طبیعی رشد می کنند و اهل ایالات متحده آمریکا بود. او دربارهٔ انواع مختلفی مطالب از جمله داروهای روانگردان، انتئوژن های گیاه - پایه، شمن باوری، متافیزیک، کیمیاگری، زبان، فلسفه، فرهنگ، تکنولوژی، محیط زیست و ریشه های نظری آگاهی انسان نوشت و صحبت کرد. به او "تیموتی لری دهه ۹۰" گفته می شد، "یکی از متخصصان برجسته در مبانی هستی شناسی شامانیسم"، و "صدای مغز متفکر فرهنگ Rave". مک کنا مفهومی دربارهٔ ماهیت زمان را براساس الگوهای فراکتالی فرمول بندی و ادعا کرد که آن را در "ای چینگ" I Ching کشف کرده است، که او آن را نظریه نوظهوری خواند، و طرح این پایان دنیا در سال ۲۰۱۲ را پیش بینی می کرد. ترویج تئوری نوظهوری و ارتباط آن با تقویم مایاها به عنوان یکی از عواملی است که منجر به اعتقادات گسترده در مورد رستاخیزشناسی سال ۲۰۱۲ شد. تئوری نوظهوری یک دانش شبه علمی در نظر گرفته شده است.
ترنس مک کنا در پائونیا، کلورادو متولد و بزرگ شد و از طرف پدرش ایرلندی تبار بود. او در نوجوانی خود از شکار فسیل ها یک سرگرمی ساخت و از این طریق، درکی عمیق علمی از طبیعت به دست آورد. او همچنین در سن نوجوانی علاقه مند به روانشناسی بود و در ۱۰ سالگی کتاب «روانشناسی و کیمیاگری» اثر کارل گوستاو یونگ را خواند.
در سن ۱۶ سالگی مک کنا به لوس آلتوس، کالیفرنیا رفت تا یک سال با دوستان فامیل زندگی کند. او دبیرستان را در لنکستر کالیفرنیا به پایان رساند. در سال ۱۹۶۳ او به دنیای ادبی سایکدلیک ها از طریق درهای ادراک و «بهشت و جهنم» نوشته آلدوس هاکسلی و برخی نوشته های ویلج ویس که در مورد روان شناسی صحبت می کردند معرفی شد.
مک کنا گفت که یکی از تجربیات زودهنگام سایکدلیک او با دانه های گیاه شکوه صبح ( morning glory ) ، به او نشان داد که «چیزی در آن وجود دارد که ارزش مورد توجه قرار شدن دارد»، و در مصاحبه ها ادعا کرد که از نوجوانی هر روز ماریجوانا مصرف می کرده است.
ترنس مک کنا در کتاب خود غذای خدایان ( به انگلیسی: Food of the Gods ) تئوری میمون نشئهٔ خود را مطرح کرد. او در این تئوری می گوید که ممکن است قارچ های جادویی حاوی ترکیب روان گردان سیلوسایبین نقش مهمی در تکامل گونهٔ انسان نخستین ( Homo eractus ) به انسان امروزی ( Homo sapiens ) و ایجاد زبان و فرهنگ ایفا کرده باشند. او در کتاب خود گفته که انسان های نخستین بعد از پایین آمدن از درخت شروع به امتحان و مصرف انواع جدیدی از غذاهای موجود در طبیعت کرده اند و قارچ های روان گردان را که به صورت گسترده ای در طبیعت وجود داشته را وارد زنجیره غذایی خود کرده اند؛ مصرف میزان کم از این قارچ ها می تواند باعث تحریک آمیزش جنسی، افزایش دقت بینایی ( و در نتیجه شکار بهتر ) شود همچنین این قارچ ها به دلیل ایجاد حس آمیزی می توانند جرقه ای برای اختراع زبان توسط بشر بوده باشد. [ ۱]