تِرِنْتو، شهر (Trento)
تِرِنْتو، شهر
(یا: ترنت؛ به آلمانی: ترینت؛ با نام باستانی تریدنتوم) مرکز ناحیۀ ترنتینو ـ آلتو آدیجه، در ایتالیا، نزدیک رود آدیجه و جادۀ گردنۀ برنر، به فاصلۀ ۱۶۰کیلومتری شمال شرقی میلان. جمعیت آن ۱۰۱,۵۰۰ نفر است (۱۹۹۲). صنایع آن عبارت اند از تولید لوازم برقی، سیمان، ماشین آلات کشاورزی، مواد شیمیایی و غذایی، و نوشابه. از ۱۵۴۵ تا ۱۵۶۳ محل برگزاری شورای ترانت (ترنتو) بود. ترنتو متعلق به پیش از دوران روم است و در قرن ۱۰م بخشی از امپراتوری مقدس روم شد. این سرزمین آلمانی باقی ماند و شاهزاده ـ اسقف ها بر آن حکومت می کردند، تا این که در ۱۸۰۱ فرانسوی ها آن را تصرف کردند. در ۱۸۰۳ به اتریش، و در پایان جنگ جهانی اول به ایتالیا واگذار شد. در جنگ جهانی دوم، مجدداً به آلمان منضم (۱۹۴۳)، و بعد به ایتالیا واگذار شد (۱۹۴۵). بناهای تاریخی آن عبارت اند از کلیسای جامعی از قرون ۱۲ تا ۱۳م، با معماری لومبارد ـ رومانسکو گوتیک؛ باروی قدیمی؛ و یک قلعه، که به موزه تبدیل شده است.
تِرِنْتو، شهر
(یا: ترنت؛ به آلمانی: ترینت؛ با نام باستانی تریدنتوم) مرکز ناحیۀ ترنتینو ـ آلتو آدیجه، در ایتالیا، نزدیک رود آدیجه و جادۀ گردنۀ برنر، به فاصلۀ ۱۶۰کیلومتری شمال شرقی میلان. جمعیت آن ۱۰۱,۵۰۰ نفر است (۱۹۹۲). صنایع آن عبارت اند از تولید لوازم برقی، سیمان، ماشین آلات کشاورزی، مواد شیمیایی و غذایی، و نوشابه. از ۱۵۴۵ تا ۱۵۶۳ محل برگزاری شورای ترانت (ترنتو) بود. ترنتو متعلق به پیش از دوران روم است و در قرن ۱۰م بخشی از امپراتوری مقدس روم شد. این سرزمین آلمانی باقی ماند و شاهزاده ـ اسقف ها بر آن حکومت می کردند، تا این که در ۱۸۰۱ فرانسوی ها آن را تصرف کردند. در ۱۸۰۳ به اتریش، و در پایان جنگ جهانی اول به ایتالیا واگذار شد. در جنگ جهانی دوم، مجدداً به آلمان منضم (۱۹۴۳)، و بعد به ایتالیا واگذار شد (۱۹۴۵). بناهای تاریخی آن عبارت اند از کلیسای جامعی از قرون ۱۲ تا ۱۳م، با معماری لومبارد ـ رومانسکو گوتیک؛ باروی قدیمی؛ و یک قلعه، که به موزه تبدیل شده است.
wikijoo: ترنتو،_شهر