ترمودینامیک اماری

ترمودینامیک آماری. ترمودینامیک آماری یکی از شاخه های ترمودینامیک و یکی از کاربردهای دانش آمار در مکانیک و فیزیک به شمار می آید. با استفاده از ترمودینامیک آماری می توانیم کمیت های گوناگون ترمودینامیکی همچون کار ( فیزیک ) ، حرارت، و آنتروپی را در سطح و مقیاس مولکولی شرح و تفسیر نماییم.
ایده های اوّلیّه مربوط به نظریّهٔ جنبشی گازها به اواسط سدهٔ هجدهم میلادی و به انتشار رساله «هیدرودینامیک» در سال ۱۷۳۸ م توسط ریاضی دان و فیزیک دان سویسی برنویی باز می گردد. او در آنجا مطرح نمود که گازها از تعداد خیلی زیادی ذرّات بسیار ریز تشکیل شده اند که به هر سو در حال حرکت و رفت و آمدند. همچنین مطرح شد که ضربهٔ ( impact ) برخورد این ذرّات بر یک سطح است که به صورت فشار ظاهر می شود، و نیز حرارت حاصله، ناشی از انرژی سینتیک آن ذرّات است. جالب توجّه است که همان تفسیرها و برداشت ها هنوز هم مورد قبول و استفادهٔ دانشمندان است.
مکانیک آماری توسط فیزیکدان اتریشی، لودویگ بولتزمن در 1870 م آغاز شد. ترکیب ترمودینامیک آماری برای اولین بار توسط گیبس در 1902 م مورد استفاده قرار گرفت.