ترمغز گشتن. [ ت َ م َ گ َ ت َ ] ( اِ مرکب ) آب به بینی افتادن. تر شدن بینی چنانکه به عطسه افتد : از گرد راهش آسمان ترمغز گشته آنچنان کز عطسه مغزش جهان پر مشک تاتار آمده.خاقانی.