ترقح. [ ت َ رَق ْ ق ُ ] ( ع مص ) کسب کردن. ( تاج المصادر بیهقی ) ورزیدن و فراهم آوردن برای عیال. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). کسب کردن برای عیال. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ): هو یترقَّح ُ لعیاله ؛ یکتسب لهم. ( اقرب الموارد ).
