ترفی
لغت نامه دهخدا
ترفی ٔ. [ ت َ ] ( ع مص ) ترفیة. ( منتهی الارب ). بالرفاء و البنین گفتن به آنکه زن گرفته بود: رفّاء المتزوج ترفئةً و ترفیئاً. ( ناظم الاطباء ). تهنیت گفتن بکسی. ( المنجد ): هَنّأه ُ فقال له بالرفاء و البنین ؛ ای بالالتئام و الاتفاق و استیلاد البنین ، و هو دعاء للمتأهل. ( المنجد ) ( اقرب الموارد ). و رجوع به ترفی و ترفئة و ترفیة شود.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید