( ترغیة ) ترغیة. [ ت َ ی َ] ( ع مص ) کفک برآوردن شیر. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ): رغی اللبن ترغیة، و یقال : امست ابلهم ترغی و تنشف ؛ ای بها نشافة و رغوة. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || بخشم آوردن کسی را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ).
