ترغوبالیغ. [ ت ُ ] ( اِخ ) ( دیه نزل ) قصبه ای است به دوفرسنگی قراقورم. ( از یادداشت بخط مرحوم دهخدا ) : دیگر به دوفرسنگی قراقوم بر جانب مشرق بر گوشه پشته ای کوشکی ساخته اند که بوقت توجه به جانب مشتاة و مراجعت گذر بر آن باشد... و آن موضع را ترغوبالیغ نام نهاده اند. ( جهانگشای جوینی ج 1ص 170 ). و رجوع به حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 53 شود.
فرهنگ فارسی
و آن قصبه است به دو فرسنگی قراقروم دیگر به دو فرسنگی قراقروم بر جانب مشرق بر گوشه پشته کوشکی ساخته اند که بوقت توجه به جنب مشتاه و مراجعت گذر بر آن باشد و آن موضع را ترغو بالیغ نام نهاده اند .
