ترغند

لغت نامه دهخدا

ترغند. [ ت َ غ َ ] ( ص )عضو یا مفصل که بر اثر غلبه بلغم یا رطوبت از حرکت بازماند، و بعربی فلج گویند و نتیجه یک علت مزمن است. ( از لسان العجم شعوری ورق 274 ب ). فالج و مفصل عاری از حرکت. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به ترغده شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس