( ترعه آتس ) ترعه آتس. [ ت ُ ع َ / ع ِ ی ِ ت ُ ] ( اِخ ) ترعه ای است که در حدود سال 481 ق.م. بوسیله خشایارشا بین دریای مغرب و بحر احمر در دامنه کوه آتس حفر گردید و این عمل یکی از تدارکات لشکرکشی بزرگ خشایارشا بشمار آمد. و رجوع به تاریخ ایران باستان ج 1 ص 714 و 715 شود.
