ترضی. [ ت َ رَض ْ ضی ] ( ع مص ) خشنودی کردن پس از جهد. ( تاج المصادر بیهقی ). خشنود شدن. ( زوزنی ). خشنود کردن. ( آنندراج ). خواستن خشنودی کسی را و خشنود کردن.( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). خواستن رضای کسی را. ( از المنجد ) ( از اقرب الموارد ). و در اساس : «ترضَّیته بمال »؛ اذا طلبت رضاه بجهد منک. ( اقرب الموارد ).
فرهنگ فارسی
خشنودی کردن پس از جهد خشنود شدن خشنود کردن خواستن خشنودی کسی را و خشنود کردن خواستن رضای کسی را و در اساس ( ترضیته بمال ) اذا طلبت رضاه بجهد منک .
