چون کشیدندش به شه بی اختیار
شست در مجلس ترش چون زهر مار.
مولوی.
لعبت شیرین اگر ترش ننشیندمدعیانش طمع کنند بحلوا.
سعدی ( کلیات چ مظاهر مصفا ص 342 ).
قضا به تلخی و شیرینی ای پسر رفته ست تو گر ترش بنشینی قضا چه غم دارد؟
سعدی ( ایضاً ص 415 ).
ترش بنشین و تیزی کن که ما را تلخ ننمایدچه میگوئی چنین شیرین ، که شوری در من افکندی.
سعدی ( ایضاً ص 583 ).