[ویکی فقه] ترجمه بیان السعادة فی مقامات العبادة (کتاب). ترجمه تفسیر بیان السعادة اثر خامه شیوا و سلیس دانشمندان محمد رضاخانی و حشمت الله ریاضی است.
تفسیر بیان السعادة مشهورترین اثر عارف عالم حاج سلطان محمد گنابادی است. «این تفسیر به زبان عربی فصیح است و اساس آن مانند سایر تفاسیر شیعی مبتنی بر اخبار و احادیث ائمه اطهار علیه السّلام است که از این جهت مولف تعصب خود را به مذهب تشیع دوازده امامی در همه جای تفسیر نشان می دهد به نحوی که دکتر ذهبی آن را جزو تفاسیر شیعی که در آن از تشیع دوازده امامی به تعصب ذکر شده، می آورد ولی با این همه خود او می افزاید که فرق این تفسیر با سایر تفاسیر شیعی این است که فقط اقتصار به احادیث نشده، بلکه رموز و اشارات و لطایف عارفانه نیز همراه با بحث های دقیق فلسفی در جای مناسب آن ذکر شده، در حالیکه از نکات کلامی و احکام فقهی نیز غفلت نشده است. از حیث جمع آوری و ترتیب مطالب و تمهید مقدمات و گرفتن نتایج مطلوب از آن حسن ابتکار مولف به چشم می خورد.»از این رو ترجمه آن به زبان شیرین فارسی ضرورت می نمود و از دیر باز مردمان عارف قرآن پژوه خواستار چنین ترجمه ای بوده اند حتی از خلف صالح مفسر عارف عالم سلطان حسین تابنده ترجمه آن را تقاضا می نمایند.ایشان در مقدمه چاپ دوم تفسیر بیان السعادة که به عربی نگاشته در این باره می فرماید: «چون این تفسیر فواید زیادی دارد و نتایج بی شماری در آن یافت می شود و مطالب مهم و مسایل عالی فراوانی در آن وجود دارد، جمعی از برادران دینی و دوستان ایمانی از پدر بزرگوارم آقای صالح علی شاه «جانم فدایش» درخواست نمودند تا به ترجمه فارسی آن دستور فرمایند تا مردمان فارسی زبان نیز از آن بهره مند گردند. ایشان اجازه فرمودند تا کسی که توان ترجمه آن را دارد سرپرست ترجمه گردد. پس از این بعضی از دوستان ایمانی در پایان تحصیل در سال ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ قمری برابر با ۱۳۱۷ و ۱۳۱۸ خورشیدی از اینجانب عهده دار شدن ترجمه را درخواست نمودند ولی چون ترجمه این تفسیر ارجمند کار دشواری است و مبتنی بر مهارت و تبحر در علوم عقلی و نقلی است و حداقل می بایست بر این علوم آگاهی کامل داشت و تمام اینها بیشتر از توان بنده بود و برای بنده امکان آن نبود زیرا بنده فاقد این مهارت و آگاهی هستم و چگونه این برای بنده امکان دارد با کمبود توان علمی.به همین خاطر قبول این امر خطیر برای بنده امکان نداشت. ولی برخی از آنان اصرار فراوان نمودند، تا به قدر توان و مجال به ترجمه اقدام نمایم و پدر بزرگوارم نیز بدین مطلب اشاره فرمود البته نه به صورت فرمان و دستور بلکه به عنوان قبول درخواست برادران دینی به اندازه توانایی به همین خاطر مقدمه آن را به فارسی ترجمه کردم و پس از گذشت بیست سال هفت سوره کوچک را نیز ترجمه کردم و آن را به نام «رهنمای سعادت» در سال ۱۳۴۲ خورشیدی به چاپ رسانیدم.»همانگونه که ملاحظه میشود مترجم بزرگوار از ترجمه کامل این تفسیر به علل گوناگون چشم پوشی می نماید و فارسی زبانان آن عصر را از این فیض محروم می نماید تا نوبت به شاگردان او آقایان خانی و ریاضی میرسد و ایشان کمر همت محکم می نمایند و عزم جزم می کنند و این امر دشوار را آسان می کنند.مشکلی نیست که آسان نشود مرد باید که هراسان نشود.
تفسیر بیان السعادة مشهورترین اثر عارف عالم حاج سلطان محمد گنابادی است. «این تفسیر به زبان عربی فصیح است و اساس آن مانند سایر تفاسیر شیعی مبتنی بر اخبار و احادیث ائمه اطهار علیه السّلام است که از این جهت مولف تعصب خود را به مذهب تشیع دوازده امامی در همه جای تفسیر نشان می دهد به نحوی که دکتر ذهبی آن را جزو تفاسیر شیعی که در آن از تشیع دوازده امامی به تعصب ذکر شده، می آورد ولی با این همه خود او می افزاید که فرق این تفسیر با سایر تفاسیر شیعی این است که فقط اقتصار به احادیث نشده، بلکه رموز و اشارات و لطایف عارفانه نیز همراه با بحث های دقیق فلسفی در جای مناسب آن ذکر شده، در حالیکه از نکات کلامی و احکام فقهی نیز غفلت نشده است. از حیث جمع آوری و ترتیب مطالب و تمهید مقدمات و گرفتن نتایج مطلوب از آن حسن ابتکار مولف به چشم می خورد.»از این رو ترجمه آن به زبان شیرین فارسی ضرورت می نمود و از دیر باز مردمان عارف قرآن پژوه خواستار چنین ترجمه ای بوده اند حتی از خلف صالح مفسر عارف عالم سلطان حسین تابنده ترجمه آن را تقاضا می نمایند.ایشان در مقدمه چاپ دوم تفسیر بیان السعادة که به عربی نگاشته در این باره می فرماید: «چون این تفسیر فواید زیادی دارد و نتایج بی شماری در آن یافت می شود و مطالب مهم و مسایل عالی فراوانی در آن وجود دارد، جمعی از برادران دینی و دوستان ایمانی از پدر بزرگوارم آقای صالح علی شاه «جانم فدایش» درخواست نمودند تا به ترجمه فارسی آن دستور فرمایند تا مردمان فارسی زبان نیز از آن بهره مند گردند. ایشان اجازه فرمودند تا کسی که توان ترجمه آن را دارد سرپرست ترجمه گردد. پس از این بعضی از دوستان ایمانی در پایان تحصیل در سال ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ قمری برابر با ۱۳۱۷ و ۱۳۱۸ خورشیدی از اینجانب عهده دار شدن ترجمه را درخواست نمودند ولی چون ترجمه این تفسیر ارجمند کار دشواری است و مبتنی بر مهارت و تبحر در علوم عقلی و نقلی است و حداقل می بایست بر این علوم آگاهی کامل داشت و تمام اینها بیشتر از توان بنده بود و برای بنده امکان آن نبود زیرا بنده فاقد این مهارت و آگاهی هستم و چگونه این برای بنده امکان دارد با کمبود توان علمی.به همین خاطر قبول این امر خطیر برای بنده امکان نداشت. ولی برخی از آنان اصرار فراوان نمودند، تا به قدر توان و مجال به ترجمه اقدام نمایم و پدر بزرگوارم نیز بدین مطلب اشاره فرمود البته نه به صورت فرمان و دستور بلکه به عنوان قبول درخواست برادران دینی به اندازه توانایی به همین خاطر مقدمه آن را به فارسی ترجمه کردم و پس از گذشت بیست سال هفت سوره کوچک را نیز ترجمه کردم و آن را به نام «رهنمای سعادت» در سال ۱۳۴۲ خورشیدی به چاپ رسانیدم.»همانگونه که ملاحظه میشود مترجم بزرگوار از ترجمه کامل این تفسیر به علل گوناگون چشم پوشی می نماید و فارسی زبانان آن عصر را از این فیض محروم می نماید تا نوبت به شاگردان او آقایان خانی و ریاضی میرسد و ایشان کمر همت محکم می نمایند و عزم جزم می کنند و این امر دشوار را آسان می کنند.مشکلی نیست که آسان نشود مرد باید که هراسان نشود.
[ویکی فقه] ترجمه بیان السعاده فی مقامات العباده (کتاب). ترجمه تفسیر بیان السعادة اثر خامه شیوا و سلیس دانشمندان محمد رضاخانی و حشمت الله ریاضی است.
تفسیر بیان السعادة مشهورترین اثر عارف عالم حاج سلطان محمد گنابادی است. «این تفسیر به زبان عربی فصیح است و اساس آن مانند سایر تفاسیر شیعی مبتنی بر اخبار و احادیث ائمه اطهار علیه السّلام است که از این جهت مولف تعصب خود را به مذهب تشیع دوازده امامی در همه جای تفسیر نشان می دهد به نحوی که دکتر ذهبی آن را جزو تفاسیر شیعی که در آن از تشیع دوازده امامی به تعصب ذکر شده، می آورد ولی با این همه خود او می افزاید که فرق این تفسیر با سایر تفاسیر شیعی این است که فقط اقتصار به احادیث نشده، بلکه رموز و اشارات و لطایف عارفانه نیز همراه با بحث های دقیق فلسفی در جای مناسب آن ذکر شده، در حالیکه از نکات کلامی و احکام فقهی نیز غفلت نشده است. از حیث جمع آوری و ترتیب مطالب و تمهید مقدمات و گرفتن نتایج مطلوب از آن حسن ابتکار مولف به چشم می خورد.»از این رو ترجمه آن به زبان شیرین فارسی ضرورت می نمود و از دیر باز مردمان عارف قرآن پژوه خواستار چنین ترجمه ای بوده اند حتی از خلف صالح مفسر عارف عالم سلطان حسین تابنده ترجمه آن را تقاضا می نمایند.ایشان در مقدمه چاپ دوم تفسیر بیان السعادة که به عربی نگاشته در این باره می فرماید: «چون این تفسیر فواید زیادی دارد و نتایج بی شماری در آن یافت می شود و مطالب مهم و مسایل عالی فراوانی در آن وجود دارد، جمعی از برادران دینی و دوستان ایمانی از پدر بزرگوارم آقای صالح علی شاه «جانم فدایش» درخواست نمودند تا به ترجمه فارسی آن دستور فرمایند تا مردمان فارسی زبان نیز از آن بهره مند گردند. ایشان اجازه فرمودند تا کسی که توان ترجمه آن را دارد سرپرست ترجمه گردد. پس از این بعضی از دوستان ایمانی در پایان تحصیل در سال ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ قمری برابر با ۱۳۱۷ و ۱۳۱۸ خورشیدی از اینجانب عهده دار شدن ترجمه را درخواست نمودند ولی چون ترجمه این تفسیر ارجمند کار دشواری است و مبتنی بر مهارت و تبحر در علوم عقلی و نقلی است و حداقل می بایست بر این علوم آگاهی کامل داشت و تمام اینها بیشتر از توان بنده بود و برای بنده امکان آن نبود زیرا بنده فاقد این مهارت و آگاهی هستم و چگونه این برای بنده امکان دارد با کمبود توان علمی.به همین خاطر قبول این امر خطیر برای بنده امکان نداشت. ولی برخی از آنان اصرار فراوان نمودند، تا به قدر توان و مجال به ترجمه اقدام نمایم و پدر بزرگوارم نیز بدین مطلب اشاره فرمود البته نه به صورت فرمان و دستور بلکه به عنوان قبول درخواست برادران دینی به اندازه توانایی به همین خاطر مقدمه آن را به فارسی ترجمه کردم و پس از گذشت بیست سال هفت سوره کوچک را نیز ترجمه کردم و آن را به نام «رهنمای سعادت» در سال ۱۳۴۲ خورشیدی به چاپ رسانیدم.»همانگونه که ملاحظه میشود مترجم بزرگوار از ترجمه کامل این تفسیر به علل گوناگون چشم پوشی می نماید و فارسی زبانان آن عصر را از این فیض محروم می نماید تا نوبت به شاگردان او آقایان خانی و ریاضی میرسد و ایشان کمر همت محکم می نمایند و عزم جزم می کنند و این امر دشوار را آسان می کنند.مشکلی نیست که آسان نشود مرد باید که هراسان نشود.
← تقریظ دکتر شهیدی
۱. ↑ بیان السعادة فی مقامات العبادة، ترجمه، خانی رضا / حشمت الله ریاضی، ناشر: مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه پیام نور، تهران، ۱۳۷۲ ش، چاپ اول، ج۱،۸۶.
منبع
نرم افزار جامع التفاسیر مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور). رده های این صفحه : تفاسیر عرفانی | کتاب شناسی | کتب تفسیر شیعه
تفسیر بیان السعادة مشهورترین اثر عارف عالم حاج سلطان محمد گنابادی است. «این تفسیر به زبان عربی فصیح است و اساس آن مانند سایر تفاسیر شیعی مبتنی بر اخبار و احادیث ائمه اطهار علیه السّلام است که از این جهت مولف تعصب خود را به مذهب تشیع دوازده امامی در همه جای تفسیر نشان می دهد به نحوی که دکتر ذهبی آن را جزو تفاسیر شیعی که در آن از تشیع دوازده امامی به تعصب ذکر شده، می آورد ولی با این همه خود او می افزاید که فرق این تفسیر با سایر تفاسیر شیعی این است که فقط اقتصار به احادیث نشده، بلکه رموز و اشارات و لطایف عارفانه نیز همراه با بحث های دقیق فلسفی در جای مناسب آن ذکر شده، در حالیکه از نکات کلامی و احکام فقهی نیز غفلت نشده است. از حیث جمع آوری و ترتیب مطالب و تمهید مقدمات و گرفتن نتایج مطلوب از آن حسن ابتکار مولف به چشم می خورد.»از این رو ترجمه آن به زبان شیرین فارسی ضرورت می نمود و از دیر باز مردمان عارف قرآن پژوه خواستار چنین ترجمه ای بوده اند حتی از خلف صالح مفسر عارف عالم سلطان حسین تابنده ترجمه آن را تقاضا می نمایند.ایشان در مقدمه چاپ دوم تفسیر بیان السعادة که به عربی نگاشته در این باره می فرماید: «چون این تفسیر فواید زیادی دارد و نتایج بی شماری در آن یافت می شود و مطالب مهم و مسایل عالی فراوانی در آن وجود دارد، جمعی از برادران دینی و دوستان ایمانی از پدر بزرگوارم آقای صالح علی شاه «جانم فدایش» درخواست نمودند تا به ترجمه فارسی آن دستور فرمایند تا مردمان فارسی زبان نیز از آن بهره مند گردند. ایشان اجازه فرمودند تا کسی که توان ترجمه آن را دارد سرپرست ترجمه گردد. پس از این بعضی از دوستان ایمانی در پایان تحصیل در سال ۱۳۵۷ و ۱۳۵۸ قمری برابر با ۱۳۱۷ و ۱۳۱۸ خورشیدی از اینجانب عهده دار شدن ترجمه را درخواست نمودند ولی چون ترجمه این تفسیر ارجمند کار دشواری است و مبتنی بر مهارت و تبحر در علوم عقلی و نقلی است و حداقل می بایست بر این علوم آگاهی کامل داشت و تمام اینها بیشتر از توان بنده بود و برای بنده امکان آن نبود زیرا بنده فاقد این مهارت و آگاهی هستم و چگونه این برای بنده امکان دارد با کمبود توان علمی.به همین خاطر قبول این امر خطیر برای بنده امکان نداشت. ولی برخی از آنان اصرار فراوان نمودند، تا به قدر توان و مجال به ترجمه اقدام نمایم و پدر بزرگوارم نیز بدین مطلب اشاره فرمود البته نه به صورت فرمان و دستور بلکه به عنوان قبول درخواست برادران دینی به اندازه توانایی به همین خاطر مقدمه آن را به فارسی ترجمه کردم و پس از گذشت بیست سال هفت سوره کوچک را نیز ترجمه کردم و آن را به نام «رهنمای سعادت» در سال ۱۳۴۲ خورشیدی به چاپ رسانیدم.»همانگونه که ملاحظه میشود مترجم بزرگوار از ترجمه کامل این تفسیر به علل گوناگون چشم پوشی می نماید و فارسی زبانان آن عصر را از این فیض محروم می نماید تا نوبت به شاگردان او آقایان خانی و ریاضی میرسد و ایشان کمر همت محکم می نمایند و عزم جزم می کنند و این امر دشوار را آسان می کنند.مشکلی نیست که آسان نشود مرد باید که هراسان نشود.
← تقریظ دکتر شهیدی
۱. ↑ بیان السعادة فی مقامات العبادة، ترجمه، خانی رضا / حشمت الله ریاضی، ناشر: مرکز چاپ و انتشارات دانشگاه پیام نور، تهران، ۱۳۷۲ ش، چاپ اول، ج۱،۸۶.
منبع
نرم افزار جامع التفاسیر مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور). رده های این صفحه : تفاسیر عرفانی | کتاب شناسی | کتب تفسیر شیعه