ترجمان الاشواق

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] ترجمان الاشواق (ترجمه و شرح). «ترجمان الاشواق»، مشتمل است بر دیوان اشعار عربی محی الدین عربی، در زمینه عرفان ادبی و نظری و نیز حاوی ترجمه و شرح فارسی آن اشعار، به قلم گل بابا سعیدی است که البته مترجم، همان ترجمه و شرح جناب رینولد آلین نیکلسون به زبان انگلیسی را به فارسی برگردانده است.
کتاب، مشتمل است بر غزلیاتی عاشقانه و عارفانه که بیشتر با عباراتی مکنی و معقد همراه است و شرحی مبسوط و تا حدی دور از فهم از سوی نیکلسون.
بخش عربی کتاب یا ترجمان الاشواق(متن عربی)، دارای یک مقدمه و 61 غزل(مترجم، تعبیر قصیده را به کار برده) است که برخی از آنها، مشتمل بر واژه های دور از ذهن و عبارات دارای تعقید لفظی و معنوی است، لذا در پاره ای موارد، درک مطلب سخت و دشوار می باشد.
غزلیات، حداقل، سه بیتی و حداکثر، سی و هفت بیتی است. اولین غزل، چهار بیتی است.
بخش فارسی کتاب یا ترجمان الاشواق(ترجمه و شرح)، بدین صورت است که در هر قصیده، نخست، ابیات با ذکر شماره ترجمه می شوند، سپس عبارات و ترکیباتی که نیاز به شرح دارند یا به مطلب خاصی اشاره می کنند، جدا جدا تشریح می شوند و مشارالیه آنها مشخص می گردد.

[ویکی فقه] ترجمان الاشواق (کتاب). ترجمان الاشواق، اولین اثر منظوم محیی الدین ابن عربی (۵۶۰ ـ ۶۳۸) است.
«ترجمان الاشواق»، مشتمل است بر دیوان اشعار عربی محی الدین عربی ، در زمینه عرفان ادبی و نظری و نیز حاوی ترجمه و شرح فارسی آن اشعار، به قلم گل بابا سعیدی است که البته مترجم، همان ترجمه و شرح جناب رینولد آلین نیکلسون به زبان انگلیسی را به فارسی برگردانده است.
اسامی دیگر کتاب
ابن عربی گاه آن را ترجمان الاشواق (شرح آرزومندیها) و گاه دیوان ترجمان الاشواق نامیده و حاجی خلیفه آن را ترجمان الاشواق فی الغزل و النسیب ضبط کرده است.
تاریخ تالیف
ابن عربی در ۵۹۸ در مکه ترجمان الاشواق را آغاز کرد.
← تاریخ اتمام کتاب
...

دانشنامه آزاد فارسی

تَرْجُمانُ الْأَشْواق
مجموعۀ غزلیات محیی الدین ابن عربی، در ۵۹۸ق. محیی الدین این منظومه را آن گاه که در مکه به شیخ مکین الدین زاهد اصفهانی پیوست در وصف زیباییِ ظاهری و مشاعر حسّی و باطِنیِ دختر او، عین الشمس نظام، سرود. این منظومه در میان دیگر آثار منظوم ابن عربی ـ که از نظر شعری سراسر متوسط اند و حتی ضعیف ـ از زیبایی و لطافت لفظیِ خاصی برخوردار است. بعدها ابن عربی به درخواست دو یار نزدیکش، بدر حبشی و اسماعیل بن سودکین، شرحی بر این منظومه پرداخت تا از حملاتِ فقیهانی که او را بر سرودنِ این منظومه سرزنش می کردند جلوگیری کند. این شرح را با نام هایی همچون مفاتیح الاخلاق فی شرح ترجمان الأَشواق نیز خوانده اند. متن ترجمان بارها به چاپ رسیده (۱۳۷۷) و آن شرح نیز به صورت زیرنویس، گاه به همراه اصل منظومه عرضه شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس