ترثین

لغت نامه دهخدا

ترثین. [ ت َ ] ( ع مص ) نیک باریدن باران و تر کردن زمین را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). شدد للمبالغة. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس