تربیخا یک روستای عرب نشین فلسطینی بوده است. این منطقه در ۲۷ کیلومتری شمال شرقی عکا در ناحیه تحت فرمان بریتانیا در قضای عکا قرار داشت که در طول جنگ اعراب و اسرائیل در سال ۱۹۴۸ توسط نیروهای دفاعی اسرائیل تصرف و خالی از سکنه شد. ساکنان این روستا نیز مانند ساکنان جنوب لبنان، شیعه بوده اند.
... [مشاهده متن کامل]
سه تابوت در ضلع جنوبی روستا پیدا شده است. یک حوض نیم دایره، آب انبارها و چند مقبره نیز یافت شده است.
تربیخا در محل صلیبیان تیربیکا قرار داشت که نام خود را از آن گرفته است. در سال ۱۱۸۳ اشاره شد که گادفری د تور زمین دهکده را به ژوسلین سوم فروخت. در سال ۱۲۲۰، دختر ژوسلین سوم، بئاتریس دو کورتنی و شوهرش اتو فون بوتنلاوبن ، کنت هنه برگ، زمین های خود از جمله تیربیکا را به شوالیه های تتونیک فروختند.
تربیخا در سال ۱۵۱۷ با بقیه فلسطین به امپراتوری عثمانی ملحق شد و تا سال ۱۵۹۶ بخشی از ناحیه ( فرعیه ) تبنین تحت لیوای صفد با ۸۸ نفر جمعیت بود. بر تعدادی از محصولات از جمله گندم، زیتون و جو و همچنین بزها، کندوها و دستگاه پرس که برای فرآوری زیتون یا انگور استفاده می شد، مالیات پرداخت می کرد.
روستای تربیخا در اواخر قرن نوزدهم از سنگ ساخته شده و بر روی خط الراس قرار گرفته است. جمعیت آن حدود ۱۰۰ نفر تخمین زده می شده است و آنها با کشت زیتون زندگی می کردند. در این دوره تربیخا بخشی از استان بیروت بوده است. تنها پس از جنگ جهانی اول، زمانی که مرزهای لبنان و فلسطین توسط انگلیسی ها و فرانسوی ها مشخص شد، تربیخا تحت مدیریت فلسطین قرار گرفت.
در سرشماری ۱۹۳۱ فلسطین که توسط مقامات قیمومیت بریتانیا انجام شد، تربیخا ۶۷۴ نفر جمعیت داشت. ۱ مسیحی و بقیه مسلمان، در مجموع ۱۴۹ خانه.
این روستا دارای دو مسجد و یک مدرسه ابتدایی بود که پس از سال ۱۹۳۸ تأسیس شد و در اواسط دهه ۱۹۴۰ تعداد ۱۲۰ دانش آموز در آن ثبت نام کردند. تربیخا دارای یک اداره گمرک و یک ایستگاه پلیس برای نظارت بر مرز لبنان نیز بود.
در آمار روستایی سال ۱۹۴۵ جمعیت روستا با سروح و نبی روبین شمرده شد که با هم ۱۰۰۰ تن و مجموعاً ۱۸۵۶۳ دونم زمین داشتند. از این تعداد، در مجموع ۳۲۰۰ دونوم به غلات اختصاص یافت، در حالی که ۶۱۹ دونوم آبیاری یا برای باغات استفاده می شد، در حالی که ۱۱۲ دونوم منطقه ساخته شده ( شهری ) بود.
... [مشاهده متن کامل]
سه تابوت در ضلع جنوبی روستا پیدا شده است. یک حوض نیم دایره، آب انبارها و چند مقبره نیز یافت شده است.
تربیخا در محل صلیبیان تیربیکا قرار داشت که نام خود را از آن گرفته است. در سال ۱۱۸۳ اشاره شد که گادفری د تور زمین دهکده را به ژوسلین سوم فروخت. در سال ۱۲۲۰، دختر ژوسلین سوم، بئاتریس دو کورتنی و شوهرش اتو فون بوتنلاوبن ، کنت هنه برگ، زمین های خود از جمله تیربیکا را به شوالیه های تتونیک فروختند.
تربیخا در سال ۱۵۱۷ با بقیه فلسطین به امپراتوری عثمانی ملحق شد و تا سال ۱۵۹۶ بخشی از ناحیه ( فرعیه ) تبنین تحت لیوای صفد با ۸۸ نفر جمعیت بود. بر تعدادی از محصولات از جمله گندم، زیتون و جو و همچنین بزها، کندوها و دستگاه پرس که برای فرآوری زیتون یا انگور استفاده می شد، مالیات پرداخت می کرد.
روستای تربیخا در اواخر قرن نوزدهم از سنگ ساخته شده و بر روی خط الراس قرار گرفته است. جمعیت آن حدود ۱۰۰ نفر تخمین زده می شده است و آنها با کشت زیتون زندگی می کردند. در این دوره تربیخا بخشی از استان بیروت بوده است. تنها پس از جنگ جهانی اول، زمانی که مرزهای لبنان و فلسطین توسط انگلیسی ها و فرانسوی ها مشخص شد، تربیخا تحت مدیریت فلسطین قرار گرفت.
در سرشماری ۱۹۳۱ فلسطین که توسط مقامات قیمومیت بریتانیا انجام شد، تربیخا ۶۷۴ نفر جمعیت داشت. ۱ مسیحی و بقیه مسلمان، در مجموع ۱۴۹ خانه.
این روستا دارای دو مسجد و یک مدرسه ابتدایی بود که پس از سال ۱۹۳۸ تأسیس شد و در اواسط دهه ۱۹۴۰ تعداد ۱۲۰ دانش آموز در آن ثبت نام کردند. تربیخا دارای یک اداره گمرک و یک ایستگاه پلیس برای نظارت بر مرز لبنان نیز بود.
در آمار روستایی سال ۱۹۴۵ جمعیت روستا با سروح و نبی روبین شمرده شد که با هم ۱۰۰۰ تن و مجموعاً ۱۸۵۶۳ دونم زمین داشتند. از این تعداد، در مجموع ۳۲۰۰ دونوم به غلات اختصاص یافت، در حالی که ۶۱۹ دونوم آبیاری یا برای باغات استفاده می شد، در حالی که ۱۱۲ دونوم منطقه ساخته شده ( شهری ) بود.
