تربیث

لغت نامه دهخدا

تربیث. [ ت َ ] ( ع مص ) درنگی کردن. ( تاج المصادر بیهقی ). درنگی نمودن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). درنگی. ( آنندراج ). || بازداشتن کسی را از حاجت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). بازداشتن کسی را. ( المنجد ). بازداشتن کسی را از چیزی. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس