ترایود

دانشنامه عمومی

ترایود ( به انگلیسی: Triode ) ترایود یا تریود یک لامپ خلاء تقویت کننده است که شامل ۳ الکترود که توسط یک پوشش شیشه ای در خلاء احاطه شده است، می شود. یک فیلامان حرارتی ( کاتد ) ، یک شبکه یا grid و یک صفحه آند. ترایود در سال ۱۹۰۶ توسط لی د فارست به وسیله اضافه کردن پایه گرید به لامپ فلمینگ Fleming tube اختراع شد. ترایود اولین ابزار تقویت کننده الکترونیکی بود و جد دیگر لامپ های خلاء مانند تترود و پنتود حساب می شود. این اختراع پایه عصر الکترونیک بود و تقویت رادیویی و تلفن از راه دور را ممکن ساخت. ترایود به طور فراگیری به عنوان ابزار الکترونیکی در رادیوها و تلویزیون ها استفاده می شد تا در سال ۱۹۷۰ ترانزیستور جایگزین آن شد. امروزه ترایود جایگاهش را در تقویت کننده های توان بالای RF در فرستنده های رادیویی و ایستگاه های RF صنعتی حفظ کرده است. ریشه نام ترایود از کلمه یونانی triodos می باشد، tri به معنی سه و hodos به معنی راه و جاده است که در اصل به مکانی گفته می شده که دارای سه راه ورود و خروج بوده است.
ترایودها در واقع لامپ خلاءی هستند که یک الکترود میان کاتد و آند آن اضافه شده که اصولاً به صورت یک مشبکه فلزی است و به همین جهت شبکه فرمان یا شبکه کنترل خوانده می شود. اگر به این االکترود قطب منفی وصل شود جریان را کاهش و اگر قطب مثبت متصل شود جریان الکتریکی عبوری بین کاتد و آند، افزایش میابد و بدین صورت جریان الکتریکی میان کاتد و آند که به اختصار جریان آند خوانده می شود، کنترل می گردد.
عکس ترایودعکس ترایود
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس