ترایانوس

دانشنامه عمومی

ترایانوس (نظامی رومی). ترایانوس ( درگذشته ۹ اوت ۳۷۸ در آدریانوپل ) یک ژنرال رومی تحت فرمان امپراتور والنس بود که با او در نبرد آدریانوپل درگذشت.
او بین سالهای ۳۶۷ و ۳۶۸ منصب نظامی دوکس مصر را بر عهده داشت . او یوتولمیوس تاتیانوس در زمان ریاست جمهوری از اسقف آریانی لوسیوس اسکندریه محافظت کردند. همچنین به او دستور داده شد تا سزارئوم را بازسازی کند و در اول ماه مه ۳۶۸ ساختمان را شروع کرد.
بین سالهای ۳۷۱ و ۳۷۴ او به عنوان همراه امپراتور همکاری خدمت می کرد، جایی که همراه با پادشاه آلامانی وادوماریوس با ساسانیان جنگید . در پایان زمستان، شاپور دوم پادشاه ساسانی، سپاه خود را جمع کرد و به سمت سرزمین روم حرکت کرد. امپراطور والنس وادوماریوس و ترایانوس را با ارتشی قوی و دستور به کنترل ساسانیان اما برای جلوگیری از تحریک آنها به نبرد علیه او فرستاد. با این حال، سواره نظام ساسانی در واگابانتا، پیاده نظام رومی را وادار به تماس کرد: پیاده نظام ابتدا سعی کرد ارتباط را قطع کند، اما سپس دشمن را شکست داد. برخوردهای بعدی نتایج متناوب داشت و بنابراین، در پایان تابستان، ژنرال ها آتش بس امضا کردند و بازنشسته شدند. [ ۱] در سال ۳۷۴ زمانی که او فرماندهی نیروهای رومی در ارمنستان را برعهده داشت، به طور مخفیانه توسط والنس به او دستور داد تا پادشاه پاپاس ( پاپ ) را بکشد. ترایانوس اعتماد پاپا را جلب کرد و او را به شام دعوت کرد: در طول ضیافت، ترایانوس از اتاق خارج شد و یک قاتل پاپاس را کشت. [ ۲]
بعداً او به درجه فرمانده سازبازان ارتقاء یافت و برای مبارزه با جنگ گوتیک به تراکیه فرستاده شد. در سال ۳۷۶ گوت ها اجازه ورود به قلمرو روم را پیدا کردند، اما تحت ستم افسران رومی، شورش کردند. گوتها که تحت رهبری فریتیگرن گرد هم آمدند به سمت آدریانوپل حرکت کردند. امپراتور والنس در آن زمان در انطاکیه در سوریه بود و در آنجا آماده جنگ با ساسانیان بود. امپراتور تصمیم گرفت دو تن از ژنرال های خود، پروفوتروس و ترایانوس را با نیروهای تازه نفس به تراکیا بفرستد. این دو ژنرال تصمیم گرفتند با سربازان ارمنی خود که شجاعت خود را نشان داده بودند با بخش اعظم ارتش دشمن بجنگند و موفق شدند گوت ها را به داخل دره ها هل دهند و در آنجا امیدوار بودند که با گرسنگی آنها را شکست دهند. با این وجود، نیروهای رومی از نظر تعداد بسیار پایین تر از گوت ها بودند، و از آنجایی که نیروهای کمکی مورد انتظار به رهبری فریجریدوس وارد نشد، ترایانوس و پروفوتروس تصمیم گرفتند که بازنشسته شوند و به واحدهای ریکومر در نزدیکی شهر آد سالیسس متحد شوند. نزدیک بیدها، نزدیک به مارکیانوپولیس در موئیسیا ) . در اینجا رومی ها و گوت ها با نبرد بیدها جنگیدند: رومی ها با تعداد زیادی از گوت ها ( سربازان گوتیک به همراه خانواده هایشان ) که پشت دیواری از واگن ها سنگر گرفته بودند، جنگیدند، سپس آنها را مجبور به نبرد در میدان باز کردند. در ابتدا جناح چپ روم شکست، اما به لطف تقویت نیروهای محلی، رومیان توانستند با وجود دریافت خسارات فراوان، تا شب به نبرد ادامه دهند. [ ۳]
عکس ترایانوس (نظامی رومی)
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

تِرایانوس (۵۲ ـ۱۱۷م)(Trajan)
تِرایانوس
تِرایانوس
(یا: تراژن) مارکوس اولِپیوس تِرایانوس، امپراتور روم از ۹۸م. او داکیا (رومانی) (۱۰۱ـ۱۰۷م) و بیشتر سرزمین اَشکانیان را (۱۱۳ـ۱۱۷م) فتح کرد و امپراتوری را به بزرگ ترین وسعت خود رساند. او در سویل (اِشبیلیه)، اسپانیا، زاده شد و نِروا، امپراتور روم، او را به فرزندی و ولیعهدی انتخاب کرد، و ترایانوس جانشین او شد (۹۸م). ترایانوس فرمانروایی عادل و وظیفه شناس بود و لقب بهترین امپراتوران را به او داده اند. برای بزرگداشت پیروزی هایش در داکیا، ستون تِرایانوس را در فوروم رُم که خود ساخته بود، برپا کرد. ترایانوس شهرت نظامی خود را در مقام والی گِرمانیا در زمان نروا تثبیت کرد، و با ایجاد استحکامات در سرزمین های مرتفع شرق راین، سیاست فلاوینها را با استحکام بخشیدن به مرزها دنبال کرد. ترایانوس به رغم فرزند خواندگی امپراتور و رسیدن به تاج وتخت، چندماه در ایالت های شمالی ماند، و جایگاه خود را در میان ارتش های منطقه تثبیت کرد و سپس به رُم بازگشت؛ اما طولی نکشید که نقشۀ جنگ با داکیایی ها و دِکبالوس، پادشاه آنان را کشید. ترایانوس دوبار در رأس سپاهیانش با داکیا جنگید. او تفسیرهایی دربارۀ این جنگ ها نوشت که باقی نمانده اند؛ اما آن جنگ ها را به گونۀ دیگری ثبت کرده که همانا ستون ترایانوس است. چهرۀ امپراتور زینت بخش ستون است، و نشان می دهد که رابطۀ بسیار خوبی میان او و سربازانش برقرار بوده است. در ۱۰۶م مملکت عربستان را ضمیمۀ روم کرد. در ۱۱۴م روابط با شاهنشاهی اشکانی پس از بروز اختلاف بر سر ارمنیه، به وخامت گرایید. روم و شاهنشاهی اشکانی از زمان عقد قراردادی توسط کوربولو، سردار نرون، روابط نسبتاً صلح آمیزی داشتند، اما تِرایانوس که شاید مشتاق توسعۀ هرچه بیشتر امپراتوری بود، دیپلماسی اشکانیان را قبول نکرد. او بین ۱۱۵ـ۱۱۶م ایالت های ارمنیه و بِین النّهرین را ایجاد کرد، تیسفون پایتخت اشکانیان را، در حدود ۱۰۰کیلومتری شمال بابِل تصرف کرد و به خلیج فارس رسید. اما فتوحات او کاملاً تثبیت نشده بود که مجبور شد برای مقابله با شورش یهودیان بازگردد. ترایانوس قصد بازگشت به ایتالیا را داشت اما در انطاکیه، در جنوب ترکیه، در ۱۱۷م درگذشت. گرچه ایالت داکیا تا اواخر قرن ۳ م پابرجا ماند، اما بیشتر ایالت های شرقی را که او تأسیس کرده بود جانشین اش، هادریانوس، رها کرد. ترایانوس در مصرف ذخایر امپراتوری زیاده روی کرد، اما در سنا و ارتش همواره از او به نیکی یاد می کردند.

پیشنهاد کاربران

بپرس