تراکم ساختمانی ( به انگلیسی: floor space ratio ) به نسبت زیربنای سرپوشیده کل طبقات و ساختمانهای موجود در یک قطعه زمین ( زیربنای ناخالص ) ، به مساحت آن قطعه زمین را می گویند.
تراکم؛ به معنای میزان مجوز صادره از شهرداری مبنی بر تعداد طبقات مجاز جهت ساخت و ساز در زمین.
تراکم ساختمانی یا سطح زیر بنا: تراکم ساختمانی یکی از روش های محاسبه و کنترل افزایش تراکم انسانی و جمعیتی است.
سطح اشغال: یعنی میزان مجو] محاسبه کردن آن به شرح زیر است:
سطح اشغال: منظور از ضریب سطح اشغال، نسبت سطح مجاز برای ساخت و ساز به مساحت کل زمین است که به صورت درصد معرفی می شود. معمولاً این ضریب بر اساس طرح های جامع شهر و طرح تفصیلی در هر منطقه متغیر است. ضریب سطح اشتغال در یک منطقه به طور معمول، بین ۴۰ تا ۶۰ درصد نسبت به منطقه و عوامل دیگر تعریف می شود.
تراکم و سطح اشغال: یعنی تعداد طبقات و میزان تعیین شده از قسمتی از زمین جهت ساخت و ساز .
به عبارتی دیگر هر زمینی مجاز به ساخت به میزان تعیین شده در دستور نقشه می باشد و که تعداد طبقات را تراکم و قسمت ساخته شده زمین را تراکم می گویند.
تراکم و سطح اشغال تعیین شده، جهت ساخت اراضی املاک در۴ گروه تعیین شده است که هر دستهٔ از این نوع پهنه ها مشخصات و نوع مجوزهای ساخت اراضی را بیان می نماید.
به صورت مثال تراکم مجاز ساخت از سوی شهرداری در پهنه R122 شش طبقه تراکم و ۶۰٪ سطح اشغال می باشد.
اگرمتراژ زمین ۲۰۰ مترمربع باشد با توجه به سطح اشغال که ۶۰٪ باشد در هر طبقه ۱۲۰ متر مربع مالک مجاز به ساخت
خواهد بود.
محدوده تراکم و سطح اشغال های کم، قسمتهایی از شهر را شامل می شود که به پهنه های G معروف هستند که در این پهنه ها پوشیده از اراضی کشاورزی و باغی می باشد.
تلاش بر این است تا دراین بخش از شهر، ساخت و ساز اساساً گسترش نیابد و منجر به ساخت و ساز به صورت مسکونی نگردد، این امر در راستای حفظ اراضی باغی و زراعی به عنوان یکی از منابع درآمد اصلی شهر می باشد.
نوع نگاه هدفمند سیستم شهرسازی به این اراضی و سیاست های سخت گیرانه در این بخش باعث شده تا ساخت و ساز برای مالکان و سازندگان، از لحاظ سطح اشغال و تراکم مقرون به صرفه نباشد.
تراکم و سطح اشغال محدوده تراکم های با سطح اشغال متوسط، شامل بخش اصلی بافت شهر و محدوده قابل توسعه در آینده شهر را شامل می شود، تلاش براین است تا توسعهٔ و نوسازی بافت ساخته شده موجود سریعاً صورت پذیرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفتراکم؛ به معنای میزان مجوز صادره از شهرداری مبنی بر تعداد طبقات مجاز جهت ساخت و ساز در زمین.
تراکم ساختمانی یا سطح زیر بنا: تراکم ساختمانی یکی از روش های محاسبه و کنترل افزایش تراکم انسانی و جمعیتی است.
سطح اشغال: یعنی میزان مجو] محاسبه کردن آن به شرح زیر است:
سطح اشغال: منظور از ضریب سطح اشغال، نسبت سطح مجاز برای ساخت و ساز به مساحت کل زمین است که به صورت درصد معرفی می شود. معمولاً این ضریب بر اساس طرح های جامع شهر و طرح تفصیلی در هر منطقه متغیر است. ضریب سطح اشتغال در یک منطقه به طور معمول، بین ۴۰ تا ۶۰ درصد نسبت به منطقه و عوامل دیگر تعریف می شود.
تراکم و سطح اشغال: یعنی تعداد طبقات و میزان تعیین شده از قسمتی از زمین جهت ساخت و ساز .
به عبارتی دیگر هر زمینی مجاز به ساخت به میزان تعیین شده در دستور نقشه می باشد و که تعداد طبقات را تراکم و قسمت ساخته شده زمین را تراکم می گویند.
تراکم و سطح اشغال تعیین شده، جهت ساخت اراضی املاک در۴ گروه تعیین شده است که هر دستهٔ از این نوع پهنه ها مشخصات و نوع مجوزهای ساخت اراضی را بیان می نماید.
به صورت مثال تراکم مجاز ساخت از سوی شهرداری در پهنه R122 شش طبقه تراکم و ۶۰٪ سطح اشغال می باشد.
اگرمتراژ زمین ۲۰۰ مترمربع باشد با توجه به سطح اشغال که ۶۰٪ باشد در هر طبقه ۱۲۰ متر مربع مالک مجاز به ساخت
خواهد بود.
محدوده تراکم و سطح اشغال های کم، قسمتهایی از شهر را شامل می شود که به پهنه های G معروف هستند که در این پهنه ها پوشیده از اراضی کشاورزی و باغی می باشد.
تلاش بر این است تا دراین بخش از شهر، ساخت و ساز اساساً گسترش نیابد و منجر به ساخت و ساز به صورت مسکونی نگردد، این امر در راستای حفظ اراضی باغی و زراعی به عنوان یکی از منابع درآمد اصلی شهر می باشد.
نوع نگاه هدفمند سیستم شهرسازی به این اراضی و سیاست های سخت گیرانه در این بخش باعث شده تا ساخت و ساز برای مالکان و سازندگان، از لحاظ سطح اشغال و تراکم مقرون به صرفه نباشد.
تراکم و سطح اشغال محدوده تراکم های با سطح اشغال متوسط، شامل بخش اصلی بافت شهر و محدوده قابل توسعه در آینده شهر را شامل می شود، تلاش براین است تا توسعهٔ و نوسازی بافت ساخته شده موجود سریعاً صورت پذیرد.
wiki: تراکم ساختمانی