تراکم بنزوئین ( که اغلب یک واکنش تراکمی محسوب می شود ) واکنشی است که بین دو آلدئید به خصوص بنزآلدئید رخ می دهد. به طور کلی واکنش بین آلدئیدهای آروماتیک یا گلیوکسال ها رخ می دهد. به طور مرسوم، فرایند شامل یک واکنش افزایشی کاتالیز شده توسط هسته دوست هایی مانند آنیون سیانید یا یک کاربن ناجور حلقهٔ نیتروزنی ( معمولاً نمک های تیازولیوم ) می باشد. محصول واکنش آسیلوئین آروماتیک به همراه یک بنزوئین به عنوان ترکیب اصلی است. [ ۱]
در اولین گام در این واکنش یک آنیون سیانید ( مانند سدیم سیانید ) با یک آلدهید طی یک یک فرایند هسته دوستی، واکنش می دهد. نوآرایی حدواسط منجر به معکوس شدن قطبیت گروه کربونیل می شود و این خود موجب می شود روه کربونیل حاصل به گروه کربونیل دیگری حمله نماید و تولید یک محصول افزایشی را موجب گردد. در نهایت انتقال پروتون و حذف یون سیانید منجر به محصول بنزوئین می شوند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر اولین گام در این واکنش یک آنیون سیانید ( مانند سدیم سیانید ) با یک آلدهید طی یک یک فرایند هسته دوستی، واکنش می دهد. نوآرایی حدواسط منجر به معکوس شدن قطبیت گروه کربونیل می شود و این خود موجب می شود روه کربونیل حاصل به گروه کربونیل دیگری حمله نماید و تولید یک محصول افزایشی را موجب گردد. در نهایت انتقال پروتون و حذف یون سیانید منجر به محصول بنزوئین می شوند.
wiki: تراکم بنزوئین