تراوغ

لغت نامه دهخدا

تراوغ. [ ت َ وُ ] ( ع مص ) همدیگر کشتی گرفتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تصارع. ( اقرب الموارد ) ( المنجد ). || دستان آوردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تخادع. ( المنجد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس