ترانه زدن

لغت نامه دهخدا

ترانه زدن. [ ت َ ن َ / ن ِ زَ دَ ] ( مص مرکب ) نغمه سرایی کردن :
سودای زهد خشکم بر باد داده حاصل
مطرب بزن ترانه ساقی بیار باده.
جمال الدین سلمان ( از آنندراج ).
آتش ز دمم زبانه می زد
شوق از قلمم ترانه می زد.
فیضی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

نغمه سرایی کردن .

فرهنگ معین

( ~. زَ دَ ) (مص ل . ) آواز خواندن .

پیشنهاد کاربران

بپرس