تراغی

لغت نامه دهخدا

تراغی. [ ت َ ] ( ع مص ) با یکدیگر بانگ و فریاد کردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). یقال : تراغوا؛ اذا رغا واحد هیهنا و واحد هیهنا. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس