تراعیه

لغت نامه دهخدا

( تراعیة ) تراعیة. [ ت ُ / ت ِ عی ی َ ] ( ع اِ ) ترعی. ترعیة. ترعایة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). مرد نیکو چراننده و نیکو سیاست کننده شتران. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || مردی که شتربانی پیشه او و پیشه پدران او باشد. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس