تراجهش گونه ها

تراجهش گونه ها یا تغیّرگرایی، اصطلاحاتی هستند که برای اشاره به ایده های فرگشتی مربوط به سده ۱۹ میلادی به کار می روند؛ ایده هایی که به حدس زدن سازوکار چگونگی تغییر یک گونه به گونه دیگر، پیش از ارائه مفهوم انتخاب طبیعی توسط چارلز داروین، می پرداختند. تغیرگرایی ( به فرانسوی: Transformisme ) واژه ای بود که ژان - باتیست لامارک در ۱۸۰۹ برای نگره خود به کار برد. اندیشمندان پیشاداروینی ایده های فرگشتی شامل اتین ژفروا سن ایلر، رابرت گرنت، و رابرت چمبرز که کتاب شواهدی بر تاریخ طبیعی آفرینش را به صورت ناشناس چاپ کرد، از دیگر فعالان گسترش نگرهٔ تراجهش بودند. مخالفت جامعه علمی با این اندیشه ها، که از سوی دانشمندان مطرحی همچون ژرژ کوویه و ریچارد اوون ( هر دو کالبدشناس ) و چارلز لایل زمین شناس، بسیار سخت بود و باعث بحث های مهمی شد که تاریخ اندیشه فرگشتی را تحت تأثیر قرار داد و بعدها منجر به واکنش ها به نگره داروین شدند.
ژان باتیست لامارک نگره ای درباره تراجهش گونه ها در کتاب فلسفه جانورشناختی ( ۱۸۰۹ ) ارائه داد. لامارک به این باور نداشت که همه جانداران دارای نسبی مشترک هستند. به جای آن، وی باور داشت که ساختارهای ساده حیات به صورت پیوسته توسط پیدایش آنی به وجود می آیند. او همچنین باور داشت که نیرویی حیاتی ذاتی، گونه ها را به سوی پیچیده تر شدن در طی زمان، و حرکت بر نردبانی که با زنجیره عظیم هستی در ارتباط بود، پیش می راند. او همچنین متوجه شد که گونه ها با محیط زندگی خود سازگار می شوند. او به توضیح این مشاهده با گفتن این پرداخت که همان نیرویی که باعث پدید آمدن پیچیدگی های بیشتر می شود، اندام های جانوران و گیاهان را بر حسب به درد بخور بودن یا نبودنشان تغییر می دهد؛ درست همان جوری که ماهیچه ها با تمرین بزرگ می شوند. او عنوان می کند که چنین دگرگونی هایی توسط نسل بعدی به ارث می رسند و سازگاری آرام با طبیعت را نتیجه می دهند. این سازوکار ثانویه سازگاری از راه وراثت صفات اکتسابی با نام لامارک گره خورد و بحث های مربوط به فرگشت را در سده ۲۰ میلادی متأثر ساخت. [ ۱] [ ۲]
مکتبی بریتانیایی رادیکال در زمینه کالبدشناسی تطبیقی، که شامل رابرت ناکس جراح و رابرت گرنت کالبدشناس بود، در رابطه نزدیک با مکتب فرانسوی تغیرگرایی لامارک داشت. گرنت با پژوهش هایش در زمینه هم ساخت شناسی در اثبات یک نیای مشترک، به ایجاد ایده های تراجهشی لامارک و اراسموس داروین کمک کرد. به عنوان دانشجویی جوان، چارلز داروین در پژوهش های مربوط به چرخه حیات جانوران دریایی به گرنت پیوست. او همچنین زمین شناسی را نزد رابرت جیمسون آموخت؛ کسی که مجله اش به چاپ مقاله ای بی نام پرداخت که در آن «آقای لامارک» برای توضیح دادن «فرگشت» جانوران پیچیده، از «کرم های ساده»، مورد تقدیر قرار گرفته بود. این مقاله از جمله نخستین متن هایی بود که در آن از واژه «فرگشت» بهره گرفته شد. در پایان درس جیمسون، مطلبی با عنوان «خاستگاه گونه های جانوری» قرار داشت. [ ۳] [ ۴]