ترابی حسن

تُرابی، حسن (کسلا ۱۹۳۲- ۲۰۱۶م)
تُرابی، حسن
متفکر و سیاستمدار سودانی. در شهر کسلا در شرق سودان زاده شد. علوم عربی و فقه را نزد پدر فراگرفت و قرآن را با چند قرائت حفظ کرد. از دانشگاه سوربون دکترای حقوق گرفت و به سودان بازگشت و استاد و سپس رئیس دانشکده حقوق دانشگاه خارطوم شد. علاوه بر عربی، به زبان های انگلیسی و فرانسوی می نویسد و سخن می گوید و آلمانی را می فهمد. در زمان حکومت نُمَیری، از نمایندگی مجلس به وزیری دادگستری و سپس معاونت رئیس جمهور رسید. از دهۀ ۱۹۶۰، جنبش میثاق اسلامی سودان را رهبری کرد. در تدوین قانون اساسی پاکستان و امارات متحدۀ عربی در سال های ۱۹۶۴ تا ۱۹۶۹ مشارکت کرد. از ۱۹۸۵، با دولت صادق اَلْمَهدی، داماد خود، همکاری کرد، وزیر دادگستری و سپس وزیر خارجه و معاون نخست وزیر شد. سپس به کودتاگران به رهبری عُمَر اَلْبَشیر که دولت صادق المهدی را ساقط کردند، پیوست. در ۱۹۹۶، رئیس پارلمان سودان شد. در ۲۰۰۱، پس از اختلاف با عُمَر اَلْبَشیر، از همه مناصب عزل شد و در ۲۰۰۲، به مدت یک سال تحت اقامت اجباری در منزلش بود. او را نظریه پرداز جنبش های اسلامی شمال افریقا دانسته اند. وی می کوشد دموکراسی را با اسلام آشتی دهد و دموکراسی ای اسلامی را که برخاسته از اصل حاکمیت الهی است نظریه پردازی کند. مهم ترین کتاب های او عبارت اند از نواندیشی اسلامی، جنبش اسلامی در سودان، نقش ایمان در زندگی.